Page content

Home positieve mindset

Ga jij het aan met jezelf?

Ik wil het graag hebben over jou. Wie ben jij op dit moment als persoon? Ben je er blij mee hoe je jezelf manifesteert? Ben je happy met wat je doet? Met de mensen om je heen? Met jouw energie? Met hoe je met dingen omgaat op dit moment? Laat je je meevoeren in de waan van de dag of kies je bewust voor elke stap die je zet?

Verantwoordelijkheid nemen

Iedereen is anders en gaat anders met situaties om. Dat is helemaal perfect en goed maar de ham-vraag daarbij is: neem jij verantwoordelijkheid voor jouw situatie? Échte verantwoordelijkheid?

Soms is het namelijk heel fijn om je kop in het zand te steken. Te denken dat alles vanzelf wel weer goed komt. Maar in de meeste gevallen moet je er zélf iets voor doen, wil het ‘goed komen’.

Een paar voorbeelden:

De Duiker

De duiker is degene die liever naar de ander wijst en duikt voor zijn of haar eigen verantwoordelijkheid voor wat er gebeurd is. Het is de schuld van het bedrijf, de manager, ouders, partner, de maatschappij en noem maar op. Het is ieders schuld behalve van de persoon zelf. Ook wel de slachtofferpositie genoemd.

Het nemen van verantwoordelijkheid is stap 1 in het herstel proces. Want als je verantwoordelijkheid neemt, leiderschap neemt, betekent het dus ook dat je er zélf iets aan kunt doen. En dat is goed nieuws!

De Opgever

Dit is de persoon die wel ziet dat hij of zij zelf (een deel van) de verantwoordelijkheid draagt, maar daardoor zakt de moed ook meteen in de schoenen. O jeeeeeee, hoe moet ik dit in godsnaam aanpakken. Dit is zo groot, dat deze persoon bevriest en vervolgens niet in actie komt.

De kunst is om een andere bril op te zetten!

Welke bril draag jij?

De bril waardoor je kijkt, maakt dat je juist de mogelijkheden of juiste de beren op de weg ziet. Either way het wordt in mijn optiek een self-fulfulling prophecy.

Denk maar eens aan dat je besloten had om iets te kopen en vervolgens dat item overal maar dan ook overal ziet opduiken. Je hebt de bril opgezet van dit item, et voilà!

Mindset is everything

De mindset van bijvoorbeeld ‘O jee, ik kan dit helemaal niet’, maakt dat je sneller opgeeft, letterlijk de oplossing niet zien als deze voor je neus staan. Etc etc.

De mindset van bijvoorbeeld ‘ik vind precies de juiste hulp in mijn herstel’, maakt dat je de kansen en mogelijkheden ziet. Dat je gefocust bent om dit te vinden.

Kan je het letterlijk het verschil voelen in je lichaam? Hoe voelt het als je het eerste (beperkende) perspectief aanneemt? En hoe voelt het als je het (open) perspectief aanneemt?

Waar kies jij voor?

Terug naar jou. Waar kies je voor? Voor werk perspectief? Voor verantwoordelijkheid of slachtofferschap? En als je het antwoord voor jezelf helder hebt, welke stap ga je vervolgens zetten?

Wil jij jouw batterij definitief opladen?

Meld je aan voor het 60 dagen online programma van Recharge Your Battery. Pak nu jouw kans om echt je verantwoordelijkheid te nemen voor jouw herstel. Lees hier alles over het Recharge your Battery programma

Of schrijf je direct in!

Gastblog Gerbrich Kozijn – Wat heeft de challenge mij gegeven?

Na 30 dagen: (out)shine!

Mijn inbox en ik moeten afkicken. Al meer dan een week geen emails van Kirsten met een nieuwe dag van de ’30 day challenge’. Een maand lang deelde Kirsten dagelijks recepten om beter met stress om te gaan door middel van opdrachten, filmpjes en inspirerende verhalen. Kirsten nam ons mee in veel verschillende oefeningen gericht op het ontdekken van gedachten en patronen, en bewust(er) voelen van je lichaam, uit je hoofd gaan, richting ontspanning. Er was dus geen ontkomen aan.

Starten en doelen stellen

Ik vond het spannend om te starten. Ik houd ervan om te weten wat er gaat gebeuren, en met de challenge was het elke dag weer een verrassing wat er zou komen. Alsof ik als jonge versie van mezelf werd meegenomen naar een pretpark met een enorme ballenbak. Starten in een leeg speelparadijs, waarbij Kirsten gedurende de challenge mij nieuwe ballen toewierp en tools aanreikte waaruit ik mocht kiezen. Kiezen voor wat mij verder helpt bij het bewust(er) worden van spanning én het vinden van (meer) ontspanning en inspiratie.

Bij de start legde ik mijzelf een druk op: het voelde voor mij dat ik het allemaal goed moest doen. Want ik moet er vervolgens ook nog eens iets zinnigs over kunnen schrijven. Bovendien had ik mijzelf met de eerste blog verantwoordelijk gemaakt voor meer ontspanning en minder stress.

De challenge startte met het opschrijven van je doelen en motivatie(s); nieuwe doelen én oude doelen die weer opnieuw de aandacht mogen krijgen. Mijn hoofddoel was het creëren van voldoende rust en leegte om de 30 dagen goed te kunnen volgen en daadwerkelijk te kunnen ervaren wat het met me zou gaan doen. En om het ‘moeten’ zoveel mogelijk los te laten. Ik wilde mijn volle agenda kunnen vervangen door rust en tijd maken voor de opdrachten en het programma. Om zo hopelijk te kunnen zien en bewust te worden van hoe ik altijd alles doe, dus van mijn automatische piloot en actie stand.

Stilte, focus, dankbaarheid

In de challenge kwamen prachtige en inspirerende filmpjes en oefeningen voorbij die mij aanspraken. De manier waarop Kirsten belichtte hoe mensen vaak denken, zich voelen en doen én hoe het anders zou kunnen door bewust hiermee aan de slag te gaan raakte mij. Het was dichtbij en vanuit haar eigen ervaring geschreven en vervolgens concreet toe te passen op mezelf.

Zo ging het over aandacht voor stilzitten, ademen en stil zijn, afremmen en bewust tijd alleen ‘met jezelf’ doorbrengen. Ik kreeg goed te zien dat ik het merendeel van een dag bezig ben met multi-tasken. Al Whatsappend, nieuwslezend en etend denken aan dat ik nog van alles moet. Gedachten die maar blijven komen, bijna geen moment een leeg hoofd. Wat mij hier erg in heeft geholpen waren de lichaamsgerichte oefeningen en meditatie. Ik merkte hierdoor dat ik vaak mijn ademhaling niet voel en dat ik meer uit mijn hoofd en mijn gedachten kon komen door dit wél te doen. Mij helpt dit enorm om piekeren te verminderen! Ik doe nu een paar keer per week een meditatie of ademhalingsoefening voordat ik ga slapen en vaak ook in de ochtend, waardoor ik letterlijk meer wakker word.

Ook liet Kirsten ons “internet-vasten”: een bepaald aantal vaste momenten voor het checken van je mail en telefoon. Ik was me er nog niet bewust van hoe vaak ik aan mijn scherm gekluisterd ben. Gedurende de dag grijp ik veel minder naar mijn telefoon, ik lees sinds tijden weer boeken in de trein of staar naar de opkomende zon en roze luchten in plaats van het scrollen door mijn Facebook in de vroege ochtend.

Wat mij ook inspireerde waren de opdrachten waarin ik op mocht schrijven wat voor mij goed was gegaan op een bepaalde dag en waar ik dankbaar voor was. Elke dag stilstaan bij successen (ook kleine!) en momenten waar ik dankbaar voor was helpt mij enorm om de energie van een mooi moment terug te halen.

Wat heeft het me gebracht?

Kirsten stelde op meerdere manieren de vraag: waar word je echt gelukkig van, wat zijn je dromen en wat zou je willen als geld geen belemmering (meer) was, waar krijg je ontspanning van? Voor mij was dit de kern: aan de slag met voelen en opschrijven waar ik voor wil leven en hier meer tijd voor wil maken. Stilstaan bij welke dingen ik doe omdat ze écht belangrijk voor mij, mijn ontwikkeling en ontspanning zijn. Dus wat hier daadwerkelijk aan bijdraagt. Hiermee kreeg ik helder welke stressvolle dingen ik minder ruimte ga geven en wat ik concreet wél wil doen.

Ik zou willen opschrijven dat ik door de challenge helemaal anders ben gaan leven en alles doe zoals IK het wil. Dat zou alleen niet kloppen. En bovendien lijkt het me een buitenaardse prestatie om binnen 30 dagen een complete transformatie te ondergaan. Volgens mij gaat het in de kern om dat ik met alle oefeningen beter zie hoe ik denk, doe en voel en welke patronen hierbij zichtbaar zijn.

Ik zie nu beter dat ik vaak dingen doe omdat anderen het van mij willen en dat ik daardoor minder ruimte heb voor mijn eigen plan. Daarnaast kwam ik achter de volgende tegenstrijdigheid bij mezelf: ik vaar veel beter bij een lege agenda en in het moment bedenken wat ik wil doen en nodig heb, maar dat ik het stiekem helemaal niet fijn vind om niks te plannen. Als ik eerlijk kijk naar wat hier achter ligt moet ik bekennen dat leegte ook confrontatie met mezelf en inzicht in minder ‘blije’ gevoelens op kan leveren. Maar, als ik vervolgens hier niet van weg ren en bijvoorbeeld door een meditatie hier bij kan blijven, merk ik dat de bedruktheid verdwijnt. Negeren en wegrennen heeft dus op de lange termijn geen zin voor mij.

Het licht aan

Door de challenge heb ik als het ware geleerd de koplamp te zetten op hoe ik het altijd doe en hoe het anders kan. Te zien en luisteren naar wat ik wil en nodig heb. Ik kan uit de drukte en het rennen stappen, stil zitten en zien dat ik in de vertraging meer bereik. Hiermee stap ik eigenlijk uit een soort stress. De titel van de challenge sluit goed aan bij de inhoud: ‘outshine your stress’ doordat ik helder krijgt waar het vandaan komt en vervolgens de keuze kan maken om er wat mee te doen. Ik ga hier mee verder!

Over Gerbrich

Gerbrich Kozijn, blogger, yogi en genieter van het bewuste leven neemt jou mee in haar ervaringen met de challenge: OUTSHINE YOUR STRESS & RELAX. Haar weg naar meer energie, ontspanning en een bewuster leven!

“Gerbrich schrijft op een authentieke manier met veel humor en eerlijkheid, wat maakt ik ervan wil blijven lezen.”

Gerbrich maandelijks een blog over yoga voor BeBio. Klik hier voor haar blog.

De challenge als online programma

De challenge is uitgegroeid tot een heus online programma. Vanaf april is deze, in een iets aangepaste versie, beschikbaar als online programma in. Lees hier verder en schrijf je in!

Het verhaal wat niet meer verteld hoeft te worden

Het verhaal vertellen

Deze blog, dit verhaal, heb ik geschreven in de zomer van 2014. Ik kwam toen tot de conclusie dat ik hersteld was van mijn burn-out maar dat mijn eigen gedachten en verhalen mij tegenhielden om verder te gaan. Hoe doe jij dat?

Over & over again

Ken je dat, dat je altijd hetzelfde verhaal over jezelf vertelt? Wat je hebt meegemaakt, wat je in het verleden hebt gedaan aan werk, studie en anderen belangrijke zaken? Op een gegeven moment zat ik erin vast. Het was vaak hetzelfde riedeltje. Zeer vermoeiend. Ik kwam hierachter toen ik midden in mijn burn-out zat en er daardoor veel met mensen over praatte. Op zich niet erg. Delen van mijn verhaal was ook onderdeel van de acceptatie van mijn situatie. Maar op een gegeven moment merkte ik dat ik me verschuilde achter mijn verhaal, achter mijn burn-out. In plaats van dat ik zei dat ik ergens geen zin in had of liever iets anders wilde doen met mijn tijd, vertelde ik dat ik nog goed op mezelf moest passen ‘omdat ik herstellende was van een burn-out’. Dit verhaal zorgde ervoor dat ik niet 100% leefde.

Loslaten & verder gaan

Er ging een wereld voor mij open toen ik ‘het verhaal van mijn verleden en burn-out’ kon loslaten en een ander verhaal ging vertellen. Het verhaal van mijn dromen en hoe ik mijn leven wil leven. Ik ging staan voor wat ik wilde en wat goed was voor mij. Daarmee heb ik wel eens mensen teleurgesteld maar tegelijkertijd ook goed voor mijzelf gezorgd.

Burn-out of niet, dat is iets wat voor iedereen geldt: Goed voor jezelf zorgen. Het komt op dat dat voor veel mensen verrekte lastig is. Patronen van zorgen voor of pleasen komen al snel om de hoek kijken. Alles (voor anderen) goed willen doen. Waarom doen we dat?

Gelijkwaardigheid

Wat voor mij toendertijd een eye-opener was, is dat iedereen zich in de basis geaccepteerd en geliefd wil voelen (of een variatie op dat thema). En mensen doen alles om die acceptatie en liefde te krijgen, ook al gaat dat ten koste van zichzelf. Door die wetenschap viel veel op zijn plek. Waar ik dat vroeger lastig vond, zag ik ‘ineens’ iedereen als gelijke, als mens.

Door het oude verhaal te vertellen, plaatste ik mezelf ‘onder’ de ander en creëerde ik zelf de ongelijkheid waar ik niet van hield. Grappig hè, hoe iets zichzelf in stand houdt zonder dat je het doorhebt.

En jij?

Hoe zit dat in jouw leven? Vertel je nog de verhalen van vroeger, hoe je vroeger was of over hoe je jezelf vroeger zag? Ik geloof in creatie en de kracht van gedachten. Als je daar eens in mee zou gaan, alleen in het concept, je hoeft het zelf niet te geloven. Kan je je dan voorstellen dat je jezelf vastzet in bepaalde situaties? En dat het beeld wat je van jezelf hebt blijft op die manier werkelijkheid blijft? En dat het verhaal wat je vertelt hierin bijdraagt?

Ik daag je uit om het een tijdje anders te doen. Om 30 dagen een nieuw verhaal te vertellen over jezelf. Een andere bril op te zetten en het verhaal te vertellen over hoe je wilt zijn (dus in je verhaal al bent) en waar je heen wilt. Neem je tijd om jouw verhaal op te schrijven en misschien is het nodig eerst je oude verhaal op te schrijven en daarna letterlijk weg te gooien. Het gaat niet meer over het verleden, het gaat over nu!

Nu ben ik trainer/coach & fotograaf. Ik ben gezond en vol energie. Ik doe de dingen die ik wil doen en waar ik blij van word. Ik deel mijn verhaal met jou en ben een inspiratiebron voor anderen hen verhaal ook te delen. Doe je mee?

Gastblog Gerbrich Kozijn – Ik ga de challenge aan!

Ik ga het aan!

‘Outshine your stress & relax – 30 day challenge’. Ik staar naar de titel en de coverfoto van de Facebook-pagina van Kirsten. Palmbomen, blauwe zee, een wit strand. En een paar mensen aan de rand van het eilandje. Zou dit het innerlijke equivalent zijn van een (relatief) stressvrij leven? Het gevoel dat je een zonnige, warme en verwelkomende plek bent die ook nog eens tegen een flinke storm en regenbui kan?

Het lijkt mij heerlijk van binnen dit resultaat te bereiken. Rond te lopen en het gevoel te hebben dat ik meer energie en ontspanning heb en dit uitstraal. Natuurlijk, het grootste deel van de tijd voel en weet ik dat ik dit al te pakken heb. De laatste jaren ga ik al een stuk bewuster om met mijn tijd, verlangens, doelen. En toch zijn er momenten dat ik me laat raken door werkdruk, een te volle agenda, teveel sociale verplichtingen en afspraken, you name it.

De challenge-pagina stelt mij de vragen of ik meer energie, meer ontspanning en een positieve mindset wil. En of ik mijn stress wil outshinen. Mijn eerste reactie is: ja, natuurlijk wil ik dat! Dat wil toch iedereen? In mijn tweede reactie neemt een van mijn hardnekkige stemmetjes het over. Het fluistert dat dit het beter weet: “we zijn al 31 jaar met elkaar opgetrokken en dit gaat prima. Je weet dondersgoed dat de ingeslepen patronen niet zomaar met een 30 dagen programma zijn verdwenen. Iemand moet van goeden huize komen om mij te doen veranderen.”

Dan zet ik mijn gedachten stil. Iemand moet van goeden huize komen? Zet ik het nu buiten mezelf neer? Ikzelf moet van goeden huize komen! En deze challenge zou mij wel eens heel goed kunnen ondersteunen in het aanpakken van de laatste beetjes stress en het activeren van een betere balans. Dus ik heb het stemmetje gehoord en zet het vervolgens uit. Ik grinnik bij de zin op de aanmeldpagina ‘Ook zeer geschikt voor drukke mensen’. Ik denk aan een oud Zen-gezegde ‘mediteer iedere dag 20 minuten, behalve als je het druk hebt: mediteer dan een uur’. Zo heb ik mezelf ook altijd gezien, te druk om stil te staan. Ik besluit de challenge met mezelf aan te gaan met het verlangen dat de dagelijkse ‘recepten’ van Kirsten mij focus kunnen geven in mijn dagelijkse routine en dat mijn dagen hierdoor meer helderheid krijgen.

Tot over 30 dagen!

Over Gerbrich

“Gerbrich schrijft op een authentieke manier met veel humor en eerlijkheid, wat maakt ik ervan wil blijven lezen.”

Vanaf deze week schrijft Gerbrich maandelijks een blog over yoga voor BeBio. De link volgt!

Page content

Ga jij het aan met jezelf?