De week van de werkstress

Deze week was de week van de werkstress.

We werden dagelijks doodgegooid met cijfers, artikelen, bangmakerij, optimistische tegenstemmen en nog meer meningen over dit onderwerp. Wat ik me dan afvraag is, wat dit bij jou oproept. Hoe sta jij bijvoorbeeld tegenover de stress die jij wellicht ervaart. En als je leidinggevende bent; hoe ga jij om met stress en/of burn-out binnen jouw team. Of laat je het onderwerp langs je heengaan? Ik wil een stukje van mijn verhaal met je delen. En tegelijk is dit ook het verhaal van de meeste mensen die uiteindelijk met stressklachten of met een burn-out thuis komen te zitten.

5 jaar geleden

Deze week is het precies 5 jaar geleden dat ik overspannen thuis kwam te zitten. Ik was ontzettend moe en overzag mijn werk niet meer. Eindelijk zag ik in dat ik teveel hooi op mijn vorm had genomen. Het was me teveel geworden. Dit punt is natuurlijk niet zomaar gekomen. Mijn stressklachten bouwden zich langzaam op, als een dier die jaagt op zijn prooi. Mensen om mij heen zagen het eerder dan ikzelf en waarschuwden mij: ‘Doe je rustig aan’ of ‘Kijk je uit’. En ik wilde (onbewust) graag alles goed doen, sterk zijn en alle ballen in de lucht houden. Dit is uiteindelijk ten koste van mijzelf en mijn gezondheid gegaan.

Stoppen is geen optie

Een van de belangrijkste dingen die ik nu zie, wil ik graag met jou delen: Mensen die stress ervaren en/of op het randje afstevenen, zijn niet meer in staat zijn om helder te zien of te denken. De enige optie is doorgaan. Mijns inziens heeft dit te maken met de stresshormonen die je aanmaakt en gedachtepatronen waar mensen in vast komen te zitten. Iedereen die ik hierover gesproken heb, zegt dan ook hetzelfde: ‘ik zat in een soort tunnelvisie van doorgaan’, ‘ik had geen keuze’ en ‘stoppen was geen optie’. Herkenbaar? Als je jezelf hierin herkent, raad ik je aan om afstand te nemen van de situatie. Tijd voor jezelf te nemen en te kijken wat JIJ wilt in deze situatie. Doe de dingen waar jij blij van wordt. En als dat niet zo goed lukt, praat er met iemand over. Vraag hulp want je hoeft het niet alleen te doen.

Herkenning in een ander?

Hoe pak je dit nu aan als iemand in jouw omgeving zichtbaar last ondervindt van stress? Ten eerste; weet dat dit proces zich afspeelt op onderbewust niveau. Daarom is het vaak zo lastig om iemand aan zijn of haar verstand te peuteren dat er iets moet veranderen. Het is dus soms nodig om de confrontatie (keer op keer) aan te gaan. De uitdaging is om het onbewust vertoonde gedrag te benoemen en zodoende naar een bewust niveau te brengen. Belangrijk is om dit gesprek vanuit jezelf aan te gaan: wat jij ziet, wat jij erbij voelt, waar jij je zorgen over maakt etc. Ga het gesprek dus aan en laat de week van de werkstress een begin zijn van ontspanning!