Wat ik leerde van The Iceman

Wat ik leerde van The Iceman!

Vorige week deed ik mee met een workshop van Wim Hof. ‘Dat is echt niets voor jou’, zeiden mijn vriendinnen. En dat klopte ook. Ik ben echt een oma met koud water. Het liefste ga ik met mijn teen erin en het duurt eeuwen voordat ik er helemaal door ben. Of het nu in de zee is of bij het dompelbad na de sauna. Dat laatste skip ik trouwens ook het liefste.

Tim en Simone, twee vrienden van mij, zijn Wim Hof instructeurs en gaven voor het eerst de workshop samen. De locatie was letterlijk bij mij om de hoek dus meer in my face kon ik het niet krijgen ;). Vol goede moed stond ik zaterdagmorgen op de stoep bij de Consciousclub in Amsterdam. Een prachtige locatie, dát voelde in ieder geval goed!

De theorie

In de workshop zijn we meegenomen in de theorie en het werk van Wim Hof. Ik was onder de indruk van wat zijn lichaam aan kan en wat wij in potentie allemaal kunnen. Alles is wetenschappelijk onderzocht en bewezen. De kernboodschap: door meditatie, ademhaling en koude training, verbeter je je gezondheid, mentale kracht en voel je je gelukkiger. Wie wil dit nu niet?

De Ademhaling

Na het theoretische deel, gingen we zelf aan de slag met onze ademhaling. Een bepaalde techniek waarbij je na 30 ademhalingen, 70% uitblaast en dan je adem inhoudt. Ik was echt verbaasd hoe lang ik mijn adem in kon houden. En ik was helemaal verbaasd hoe moeiteloos dit ging. Ik voelde me rustig en relaxed.

Mentale kracht

In de volgende fase stonden we een tijd door onze knieën heen. ‘Gelukkig oefen ik vergelijkbaars regelmatig bij yoga’ dacht ik, waardoor ik goed begon en het makkelijk volhield. Maar toen de aankondiging kwam dat we 15 minuten zouden blijven staan, merkte ik dat dit mentaal wel wat met me deed. Mijn ademhaling was mijn ‘redding’ en omdat we op een gegeven moment mochten bewegen en geluid gingen maken, ging dit onderdeel eigenlijk heel soepel.

Het ijsbad

So far, so good, maar toen kwam er iemand met een steekkarretje vol ijsblokjes aanlopen. Slik…

Ik liet eerst een aantal anderen het ijsbad trotseren. Dat zag er allemaal erg soepel uit. Ze gingen er meteen in zitten alsof het niets was. Toen ik voelde dat ik aan de beurt was, stapte ik naar voren. Mijn vriendin Simone begeleidde het geheel en ik stapte in het bad vol water met ijsklontjes. Au dat was pijnlijk zeg. Ik kon me redelijk focussen op mijn ademhaling en ik bleef staan. Het was nog steeds best pijnlijk maar het ging wel ok. Op een gegeven moment voelde ik mijn benen niet meer en toen begon de mindfuck: ‘o jee, straks houden mijn benen mij niet meer en val ik om’. En weer terug naar mijn ademhaling, en daar was de mindfuck weer, ademhaling, mindfuck, blijven ademen, mindfuck, mindfuck, au, au, au en toen hield ik het niet meer en moest ik eruit.

Belangrijke lessen

Het was ok dat ik eruit gestapt ben maar ik baalde ook omdat ik niet in het ijsbad gelégen had. Wat me hierin opviel en dat is ook echt één van de belangrijkste lessen, is welke impact mijn gedachten hadden op mijn gesteldheid, op mijn fysieke gevoel. Toen ik focuste op mijn ademhaling, ging het top. Als ik met mijn gedachten bezig was, voelde ik de pijn en wilde ik metéén uit het ijsbad. Dit gegeven weet ik al jaren, heb ik ook ervaren, maar om dit zo duidelijk één op één te kunnen voelen, was wel heel bijzonder.

Na dit inzicht en een kleine analyse hoe anderen het deden en hoe dat voor mij zou kunnen werken, kwam ik tot nog een erg belangrijke les. Een van de deelnemers zei tegen mij: ‘ze kunnen je er altijd nog uit tillen, als het niet goed gaat’. Het leek zo’n simpele opmerking maar voor mij was dit heel erg belangrijk: het accepteren van hulp en mijzelf overgeven aan wat er ook gebeurt.

Poging twee

Nadat iedereen geweest was, ging ik voor een tweede keer. Tim hielp mij deze keer en als echte oma ging ik eerst staan en toen heel rustig via mijn knieën, ben ik gaan zitten. Het was nog steeds héél koud, maar door mijn ademhaling kon ik rustig blijven. Ik ben er een paar minutenin blijven zitten en al vrij snel voelde het niet meer koud aan: Ik was er doorheen!! Ik voelde me supergoed daarna. Heb mijzelf daar écht overwonnen. De keuze gemaakt om niet naar mijn beperkende gedachten te luisteren, te geloven dat ik het wél kan en me over te geven.

Een ander perspectief

Na de workshop kwam er een herinnering omhoog. In 2003 was ik met een hele goede vriendin in Finland. Zij studeerde daar en ik kwam op bezoek. Een Finse sauna kon natuurlijk niet aan het tripje ontbreken en toen wij buiten stonden uit te dampen met onze voetjes in de sneeuw, zag ik een oma het ijskoude water in lopen. Het inspireerde ons om ook het water in te gaan. Ik wist niet hoe snel ik er weer uit moest komen toen maar we konden ons natuurlijk niet laten kennen. Als die oma het kan, dan kunnen wij dat als jonge meiden ook.

Na deze workshop ben ik nog steeds een oma met koud water, maar wel die stoere oma die zonder blikken of blozen het ijskoude water in gaat!!

Meer energie

Na deze workshop had ik meer energie. Mijns inziens had dit, naast de fysieke component van het ijsbad, verschillende redenen: we zijn met meditatie en onze ademhaling aan de slag gegaan, we hebben gewerkt aan onze mentale kracht en ik persoonlijk heb een aantal beperkende gedachten losgelaten.

Deze elementen: meditatie, ademhaling, loslaten, ontspanning en opladen komen allemaal terug in mijn programma Recharge your Battery . Dus wil jij ook weer jouw energie terug na een periode van stress of bij overspannenheid of burn-out. Lees hier alles over mijn programma