Kan jij je overgeven aan jouw burn-out?

Overgave

Deze week ben ik ziek geworden. Iets wat totaal niet goed uitkomt en wat ik maar lastig te accepteren vind. Met name omdat ik er een belangrijke afspraak door moest afzeggen. En omdat ik er nogal stoer over deed dat ik al bijna 2 jaar niet ziek geweest was…

Overgeven aan het ziek zijn ging dus niet makkelijk en het is tegelijk het ENIGE wat ik nu te doen heb. Mezelf toestaan om helemaal niets te doen. Geen enkel mailtje te beantwoorden ook al heb ik jeukende vingers. Niet constant mijn tijdlijn op Facebook af scrollen (okay dit heb ik natuurlijk wel een paar keer gedaan ;)). Wat ik overigens sowieso een stuk minder doe sinds ik de Facebook app van mijn telefoon afgehaald heb. Pffff het valt me dus een stuk zwaarder dan ik dacht.

 

Het blijft bij je

Ik heb mijn burn-out al een hele tijd achter me gelaten, maar het is tegelijk iets wat bij mij blijft. Mijn lijf dwingt me om voor mijzelf te kiezen als mijn hoofd dat even vergeet. Ik word nog steeds keihard teruggefloten als ik teveel over mijn grenzen gegaan ben. En dat is okay. Het is ook een beschermingsmechanisme. Gelukkig voel ik het snel als ik ‘teveel’ doe. Soms is het over mijn grenzen gaan een bewuste keuze en is het niet erg. Maar het gevaar zit hem erin als dit onderbewust gebeurt en ik dus niet de keuze heb. Dus gewoon ga, zonder hiervoor een keuze te maken.

 

Het gevecht aangaan

Achteraf had ik het ziek worden kunnen zien aankomen. Ik had al een paar dagen ‘geen zin’. En ook de laatste keer yoga op zondag ging super moeizaam. Het goede gevoel wat ik daarna altijd heb, bleef uit. En hoppa, maandag voelde ik me niet lekker. Ik moet nu dus een paar dagen op de blaren zitten van alle inspanning van de afgelopen tijd. Alles wat los en vast zit vol snuiten, middagdutjes doen, goed voor mezelf zorgen en overgeven aan hoe ik me voel.
We zijn namelijk zo gewend om door te gaan. Het gevecht aan te gaan met het feit dat we ziek zijn. Dit gewoonweg niet willen accepteren.

 

Het brengt ook iets

Het grappig is dat ondanks dat ik niet zoveel doe, ik totaal niet stilsta. De mailtjes stromen binnen voor interviews, ik heb een legio aan ideeën en ik voel met name dat ik mijzelf aan het klaarstomen ben voor een groeispurt. Als een baby die ziek is omdat er een tandje doorkomt. Een soort plateau waar ik nu doorheen mag gaan breken.

 

Overgave aan je burn-out

Dit proces is ook helemaal vergelijkbaar met overspannenheid of burn-out zijn. Een totale reset van je systeem. Je lichaam en geest klaar stomen voor jouw volgende niveau. Maar daarvoor moet je het wél eerst accepteren waar je staat. Jezelf overgeven aan dat het zo is. Het accepteren van jouw situatie. Om vervolgens de stappen te gaan zetten die goed zijn voor jou in plaats van die je ondermijnen. Stappen die jou volledige unieke potentie tot bloei laten komen. Stappen naar een leven wat totaal bij je past. Stappen waar je voor de verandering blij van wordt, in plaats van dat ze als een opgave voelen.

YESS!! Finally uit de sleur; op naar vreugde, op naar creatie, op naar waar je hart van in vuur en vlam staat. Een constant gevoel van tevredenheid en voldoening door de dingen die je doet, elke seconde van de dag.

Wil jij daar NU de stappen voor gaan zetten? Ben jij er klaar voor om dit écht aan te gaan? Wacht dan niet langer meer. Kom nu in actie en neem contact met mij op. Ik ga je helpen om erachter te komen waar je hart van in vuur in vlam staat én ik ga je helpen om dit ook daadwerkelijk te bereiken!!