Blue monday? Laat je niets aanpraten
18 januari 2016 

Blue monday? Laat je niets aanpraten

[et_pb_section bb_built=”1″ admin_label=”section”][et_pb_row admin_label=”row” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”Afbeelding: Je eigen koers varen bij stress of burn-out” background_layout=”light” text_orientation=”left” use_border_color=”off” border_color=”#ffffff” border_style=”solid” module_alignment=”left” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial”]

Je eigen koers varen bij stress of burn-out

[/et_pb_text][et_pb_text background_layout=”light” text_orientation=”left” use_border_color=”off” border_color=”#ffffff” border_style=”solid” module_alignment=”left” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” background_size=”initial”]

Goed bedoelde adviezen?

Als je even niet zo lekker in je vel zit, dan komen anderen vaak met adviezen. Goed bedoeld natuurlijk maar niet altijd even ondersteunend.

Ik merkte dat ik in de aanloop naar en in mijn burn-out het lastig vond mijn eigen koers te varen. Ik benaderde alles vanuit mijn ratio en kon niet goed voelen wat goed voor mij was. Toen ik een tijdje thuis zat, vonden anderen dat het tijd was om weer aan het werk te gaan. Ze maakten zich zorgen om mij. Zelf maakte ik me eigenlijk niet zo druk hierom. Ik had het gevoel dat het wel weer goed zou komen, ook al duurde het steeds iets langer dan gedacht.

 

Projectie

Hoe lief het ook was bedoeld en hoe goed hun intentie ook was: anderen projecteerden hun eigen angsten op mij. Ik vond het lastig om hiermee om te gaan en had de neiging om anderen gerust te stellen als ze hun zorgen uitten. Ik vertelde wat ik allemaal wél deed in plaats van wat ik niet kon. Geen fijne situatie dus. Dit gebeurde overigens allemaal onbewust (bij beide partijen). Op een gegeven moment kwam ik hier achter en begon ik ‘last’ te krijgen van de goedbedoelde adviezen. Het gaf me eigenlijk nog meer stress. Ik ben toen het volgende gaan zeggen:

“Dank je wel dat je je zorgen om mij maakt. Dat betekent dat je om me geeft. Dat waardeer ik heel erg maar je helpt me er niet mee. Je kunt me steunen door er voor me te zijn en net als ik erop te vertrouwen dat het weer goed komt.”

 

Willen maar niet kunnen

Op basis van mijn eigen ervaring en de ervaring van vele mensen die ik gesproken heb, kan ik de volgende conclusie trekken: mensen die burn-out zijn, willen echt wel weer aan de slag! En dit is tegelijk misschien zelfs wel het probleem. De discipline, het doorzettingsvermogen en de drive kunnen ervoor zorgen dat mensen constant over hun eigen grenzen gaan. Misschien niet bevorderlijk voor een snel herstel maar een ontzettend belangrijk leerproces voor duurzaam herstel.

 

Vallen en opstaan

Het herstel van een burn-out is dus een proces. Een proces van vallen en opstaan. Vaak moeten er eerst een aantal dingen gezien, gevoeld en duurzaam veranderd worden voordat mensen écht verder kunnen. Dit kost tijd en duurt bij de een iets langer dan bij de ander. Ga dit proces aan en steun anderen bij dit proces!

Wil jij je eigen grenzen leren kennen en deze duurzaam leren te bewaken? Ik help je graag! Klik hieronder om een vrijblijvende gesprek te maken. 

 

[/et_pb_text][et_pb_button button_url=”https://www.kirstennelis.nl/coaching-amsterdam” url_new_window=”on” button_text=”Ja, ik wil een inspiratie gesprek” button_alignment=”center” background_layout=”dark” custom_button=”on” button_text_color=”#ffffff” button_bg_color=”#f45900″ button_border_color=”#f45900″ button_icon_placement=”right” saved_tabs=”all” _builder_version=”3.0.86″ /][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]

Over de schrijver
Reactie plaatsen