Is dat voor mij een signaal dat er iets aan de hand is. Dat ik dingen doe die niet kloppen voor mij. Dat ik ergens over een grens(je) heen ga. Dat ik van mijn (ziele)pad aan het afwijken ben.
En nog vaker betekent het voor mij dat er verdriet is wat doorvoeld mag worden. Dat ik bijvoorbeeld weer mag rouwen over het verlies van mijn vader ruim 3,5 jaar geleden. Het verdriet toe te laten over dat hij nooit meer terug komt. Dit proces gaat nooit 'over' en dat hoeft ook niet. De tranen die stromen zijn tranen van liefde.
Herkenbaar?
Rouwen is het huilen om iets wat je niet kunt veranderen. Dit kan over het verlies van een dierbare gaan maar ook over verlies van gezondheid of een baan. Voor mensen die overspannen raken of in een burn-out terecht komen geldt er vaak op meerdere vlakken een vorm van verlies. En die zee aan tranen die we in ons hebben mag gehuild worden.
Dus laat die tranen de vrije loop en voel in je lijf.
Voel jij dat je hulp nodig hebt om bij jouw gevoel te komen, stuur me een berichtje. Ik heb dit ook echt moeten leren toen ik in mijn burn-out terecht kwam 12 jaar geleden. I'm here met een team aan gespecialiseerde coaches. Je bent welkom.
