Wat is echt en wat niet?
De afgelopen periode was er voor mij eentje vol van ‘negatieve’ emoties: Verdriet, boosheid en angst. Niet zo heel gek natuurlijk omdat mijn vader’s levensreis op een einde ging lopen. Maar ook als er geen grote levensgebeurtenis is, kunnen die emoties er gewoon zijn.
Wij als mensen zijn geconditioneerd en hebben vaak vanuit opvoeding geleerd, om deze ‘negatieve’ emoties er vakkundig onder te duwen. Ofwel; de emoties zoveel als mogelijk níet te voelen. Begrijp me niet verkeerd, dit heeft óók een functie: We kunnen bv doorgaan wanneer het nodig is: en we gaan niet ten onder aan pijn of verdriet en worden niet overgenomen door boosheid of angst. Wanneer de ruimte er vervolgens wél is, dan kiezen we er (onbewust) toch vaak voor die emoties nog steeds uit de weg te gaan. Herkenbaar?
Op dit moment voel ik me goed. Er is nu nu geen verdriet, angst of boosheid. Met het oog op wat ik net schrijf, heb ik me wel afgevraagd of dat klopt. Gelukkig ken ik mijzelf intussen zo goed dat het antwoord nu nu ‘ja’ is. Maar zodra ik me een beetje mèhhhhh begin te voelen, dan weet ik hoe laat het is. Dan is het tijd om m’n emoties toe te laten. Het te laten stromen en alles te ontvangen wat er is.
Dat is een van m’n grootste lessen geweest: alles ontvangen wat er is. En dit vervolgens niet klakkeloos doen: het vergt het onderscheid te kunnen maken tussen wat écht is en wat niet. Ingewikkeld? Als je hiermee start wellicht wel maar het is heel goed te leren. En wat mij betreft een van de belangrijkste dingen om uit je burn-out te komen én te blijven! En om je weer licht en happy te kunnen voelen.
Wil jij ook deze stap maken? Stuur me een bericht en ik ga graag met je in gesprek.
