Kan jij je overgeven aan jouw burn-out?
12 januari 2017 

Kan jij je overgeven aan jouw burn-out?

Overgave

Deze week ben ik ziek geworden. Iets wat totaal niet goed uitkomt en wat ik maar lastig te accepteren vind. Met name omdat ik er een belangrijke afspraak door moest afzeggen. En omdat ik er nogal stoer over deed dat ik al bijna 2 jaar niet ziek geweest was…

Overgeven aan het ziek zijn ging dus niet makkelijk en het is tegelijk het ENIGE wat ik nu te doen heb. Mezelf toestaan om helemaal niets te doen. Geen enkel mailtje te beantwoorden ook al heb ik jeukende vingers. Niet constant mijn tijdlijn op Facebook af scrollen (okay dit heb ik natuurlijk wel een paar keer gedaan ;)). Wat ik overigens sowieso een stuk minder doe sinds ik de Facebook app van mijn telefoon afgehaald heb. Pffff het valt me dus een stuk zwaarder dan ik dacht.

 

Het blijft bij je

Ik heb mijn burn-out al een hele tijd achter me gelaten, maar het is tegelijk iets wat bij mij blijft. Mijn lijf dwingt me om voor mijzelf te kiezen als mijn hoofd dat even vergeet. Ik word nog steeds keihard teruggefloten als ik teveel over mijn grenzen gegaan ben. En dat is okay. Het is ook een beschermingsmechanisme. Gelukkig voel ik het snel als ik ‘teveel’ doe. Soms is het over mijn grenzen gaan een bewuste keuze en is het niet erg. Maar het gevaar zit hem erin als dit onderbewust gebeurt en ik dus niet de keuze heb. Dus gewoon ga, zonder hiervoor een keuze te maken.

 

Het gevecht aangaan

Achteraf had ik het ziek worden kunnen zien aankomen. Ik had al een paar dagen ‘geen zin’. En ook de laatste keer yoga op zondag ging super moeizaam. Het goede gevoel wat ik daarna altijd heb, bleef uit. En hoppa, maandag voelde ik me niet lekker. Ik moet nu dus een paar dagen op de blaren zitten van alle inspanning van de afgelopen tijd. Alles wat los en vast zit vol snuiten, middagdutjes doen, goed voor mezelf zorgen en overgeven aan hoe ik me voel.
We zijn namelijk zo gewend om door te gaan. Het gevecht aan te gaan met het feit dat we ziek zijn. Dit gewoonweg niet willen accepteren.

 

Het brengt ook iets

Het grappig is dat ondanks dat ik niet zoveel doe, ik totaal niet stilsta. De mailtjes stromen binnen voor interviews, ik heb een legio aan ideeën en ik voel met name dat ik mijzelf aan het klaarstomen ben voor een groeispurt. Als een baby die ziek is omdat er een tandje doorkomt. Een soort plateau waar ik nu doorheen mag gaan breken.

 

Overgave aan je burn-out

Dit proces is ook helemaal vergelijkbaar met overspannenheid of burn-out zijn. Een totale reset van je systeem. Je lichaam en geest klaar stomen voor jouw volgende niveau. Maar daarvoor moet je het wél eerst accepteren waar je staat. Jezelf overgeven aan dat het zo is. Het accepteren van jouw situatie. Om vervolgens de stappen te gaan zetten die goed zijn voor jou in plaats van die je ondermijnen. Stappen die jou volledige unieke potentie tot bloei laten komen. Stappen naar een leven wat totaal bij je past. Stappen waar je voor de verandering blij van wordt, in plaats van dat ze als een opgave voelen.

YESS!! Finally uit de sleur; op naar vreugde, op naar creatie, op naar waar je hart van in vuur en vlam staat. Een constant gevoel van tevredenheid en voldoening door de dingen die je doet, elke seconde van de dag.

Wil jij daar NU de stappen voor gaan zetten? Ben jij er klaar voor om dit écht aan te gaan? Wacht dan niet langer meer. Kom nu in actie en neem contact met mij op. Ik ga je helpen om erachter te komen waar je hart van in vuur in vlam staat én ik ga je helpen om dit ook daadwerkelijk te bereiken!!

 

Over de schrijver
Natascha
Door

Natascha

op 12 Jan 2017

Wauw wat herkenbaar en goed omschreven

Kirsten
Door

Kirsten

op 13 Jan 2017

Hi Natascha dank je wel!! Soms MOETEN we gewoon even op de STOP-knop drukken ;)

Martin
Door

Martin

op 12 Jan 2017

Hoi Kirsten, Dank voor je verhaal. Zo herkenbaar. Ik zit nu 5 maanden thuis, en mijn lichaam steeds genegeerd. Nu is mijn lichaam (bijna) niet meer op gang te krijgen ; de batterij staat denk ik op een procent of 5% (en dat na 5 maanden !). Kan je me een tip(s) geven om die batterij weer snel op te laden ?

Kirsten
Door

Kirsten

op 13 Jan 2017

Hi Martin, dank je voor jouw reactie. De sleutel ligt het in het opladen van jouw batterij. Dus alles wat je doet moet hieraan bijdragen. Negeren van jouw lichaam is geen optie meer, dat heb je nu zelf gemerkt. Het is nog even een paar weken wachten maar begin februari lanceer ik mijn nieuwste programma: Recharge your Battery. Hierin word je aan de hand meegenomen in het opladen van jouw batterij. In dit programma bied ik met name audio's zodat de moeite en de schermtijd (die beide energie kosten ;)) beperkt blijven. Keep you posted! Liefs Kirsten

Myrke
Door

Myrke

op 14 Jan 2017

Mooi geschreven Kirsten, en heel herkenbaar. Ik was nooit, nóóit ziek. Niet eens een kleine verkoudheid. Nu zit ik al sinds begin november in de lappenmand en word maar niet beter, niet echt. Ik blijf kwakkelen. Steeds als ik denk: 'ik ben er weer', loopt alle energie weer weg. Heel frustrerend, maar inderdaad, ook meteen een goede les: op een gegeven moment is het echt 'op'. Overgeven is het enige... Beterschap!

Kirsten
Door

Kirsten

op 23 Jan 2017

Hi Myrke, Dank je voor het delen van jouw ervaring. Ik hoop dat je je intussen weer wat beter voelt. Mocht je jouw batterij helemaal weer willen opladen, heel binnenkort lanceer ik mijn 21 dagen Recharge your Battery programma. Lees hier alles over het programma: www.kirstennelis.nl/recharge-your-battery/ je bent van harte welkom! Liefs Kirsten

Loes van Beest
Door

Loes van Beest

op 22 Jan 2017

Herkenbaar, 20 jaar geleden ook burn-out gehad, mijn batterij opladen lukt tot op de dag van vandaag met Tao yoga, wat zachtere vorm waar je meteen leert om diep contact met je lijf te maken. Inmiddels nog steeds meer energie dan toen! Warme groet, Loes van Beest, Yoga & Coach

Kirsten
Door

Kirsten

op 23 Jan 2017

Hi lieve Loes, Zo waardevol wat je zegt: contact maken met je lijf en ernaar leren luisteren is heel belangrijk (eigenlijk voor iedereen). Fijn dat je een vorm gevonden hebt die zo goed voor je werkt. Liefs Kirsten

Freek Noten
Door

Freek Noten

op 26 Jan 2017

Hoi Kirsten, heel herkenbaar wat je schrijft. Heeft volgens mij alles te maken met grenzen. Aangeven, (h)erkennen en bewaken ervan. Het dagelijkse leven zit zo in elkaar, wat mij betreft. Zeker na een heftige burnout, die mij een jaar aan de kant heeft gehouden. Nog dagelijks kom ik in situaties waarin ik de druk voel, de prikkel om toch weer over een grens heen te gaan. Soms heel subtiel, soms ook heel duidelijk en frontaal. Ik heb de verleiding nog steeds kunnen weerstaan, maar het blijft een voortdurend aandachtspunt. Ik denk dat ik daar de rest van mijn leven mee moet 'dealen'. Begin dit jaar moest ik even afhaken met een stevige griep (kan iedereen gebeuren), maar mijn geweten begon alweer te knagen. Ik heb eraan toegegeven. Daar ben ik best trots op. Groeten, Freek

Kirsten
Door

Kirsten

op 06 Feb 2017

Hey Freek, dank je voor jouw openheid en het delen van jouw ervaring. Ik denk ook dat we erop moeten blijven letten niet over onze grenzen te gaan. Ik kan je wel vertellen dat het steeds makkelijk gaat maar soms.... ;) Super dat jij je ook aan de griep overgegeven hebt. Voel je je nu weer beter? Liefs Kirsten

Reactie plaatsen