Waarom sporten bij een burn-out geen goed idee is

Beste Kirsten, Ik moest ontzettend lachen toen ik je blog las. Waarom ? Ik heb zelf een tijd geleden een heftige burn-out gehad, 5 jaar lang niet gewerkt en van alles geprobeerd en uiteindelijk ben ik in 3 maanden van die vermoeidheid afgekomen door .... te sporten :-) Ikzelf heb hierin een opleiding gevolgd en heb inmiddels mijn eigen praktijk waarin ik vooral mensen begeleid met chronischer stress- en vermoeidheidsklachten, zie www.hartslag-coaching.nl . Sporten op het juiste niveau zorgt ervoor dat een ontregeld lichaam weer in balans komt en je lichaam weer de juiste energievoorraad gebruikt. Maar inderdaad ... niet te hard. Het niveau bepaal ik aan de hand van een inspanningstest. Misschien vind je het leuk om meer inzicht hierin te krijgen. Ik sta er open voor om eens ervaringen uit te wisselen. Hartelijke groet, Edwald Hilboldt

We moeten ( accepteren ) dat we onze #OERMENS verliezen.

Fijn om eens te horen. Er was een tijd tijdens de burn out dat fietsen 'te snel' ging en bepaalde yoga te zwaar was, enkel wandelen en relaxatie was ok. Mijn "mentale moeheid" creëerde een zodanige fysieke moeheid, dat extra inspanningen dit alleen maar versterkten. Blijven bewegen is wel belangrijk, dat voel je, op je eigen tempo.

Ik merkte dat ik na het sporten heel veel last kreeg van spierpijn en heel snel verzuurde benen. Nu 1 weekje niet gesport en ik voel me een stuk beter...vermoeidheid is minder. Dus het verschilt echt per mens. Ik fiets en wandel wel..

Ik zit zelf al 3 jaar in een burn-out, en ook ik kreeg advies om te blijven sporten met als resultaat dat ik uiteindelijk helemaal ben ingestort, zelfs nadien met vallen en opstaan blijven hardlopen en fitnessen. Nu 2,5 week gestopt en ik begin me langzaam ietsjes beter te voelde ......rara hoe kan dat

Zelf 2,5 jaar geleden met een burn-out thuis komen te zitten. Totdat ik thuis kwam te zitten was ik een workaholic en sportte ik keihard omdat ik dacht dat dat het harde werken compenseerde qua stress/uitlaatklep. Niets bleek minder waar. Mijn lichaam was al uitgeput en ik 'strafte' het nog harder door zo hard te sporten (achteraf waren mijn stramme lijf en chronische spierpijn hiervan een duidelijk signaal). Ik ben 2 maanden helemaal gestopt met sporten en ging in plaats daarvan rustig wandelen. Na een tijdje merkte ik steeds meer aan te kunnen dus ging ik verder wandelen en op een iets hoger tempo, en zo verder. Steeds luisterend naar mijn lichaam. Daarna kwamen ook lichte fitnessoefeningen erbij (via YouTube in de woonkamer) en ben ik yoga gaan oppakken. Ook bij yoga eerst de rustige en ontspannende vormen als Lu Jong Healing Yoga en Tibetaanse Relax Yoga. Daarna ook Yin Yoga en nog later de 'traditionele' Hatha yoga en ook Hot Yoga. Kortom, ik ben het volledig eens met jouw blog: wel blijven bewegen, maar niet te hard sporten! Vooral luisteren naar je lichaam wat het aankan, dat is de beste raadgever. En dit verschilt per persoon.

Hallo bedankt voor de bevestiging om niet te sporten tijdens stressvolle tijden! Ik ben al bijna een jaar bezig met mijn burn-out maar dat laatste stukje is juist het moeilijkste! Ik dacht zal ik proberen om een training te zoeken ? Maar wandelen is voor mij nog steeds de manier om te ontspannen! Lekker in de natuur! Vooral de stilte gebieden in de omgeving trekken mij aan! Lekker alleen de geluiden van de natuur en dan praten met God! Heeeeeeerlijk! Dat is de ontspanning op dit moment! Ook fietsen is lekker alleen tijdens deze koude periode is dat minder. Gerard.

Ik heb ervaren dat duursporten een grote terugval of het begin van de echte burnout kan triggeren (als je accu al behoorlijk leeg is). Tijdens een meerdaagse wintertocht op sneeuwschoenen in de bergen met zware bepakking ben ik compleet ingestort, met een ziekenhuisopname tot gevolg (daarvoor had ik al een paar maanden allerlei overspanningsklachten). Ik denk dat het verstandig is alle sporten waarbij 'moeten' een rol speelt, of waarbij je een hoge hartslagfrequentie bereikt, of sporten met een lange tijdsduur of competitief karakter beter kunt mijden. Ik kan nu enkel nog kleine wandelingen maken, maar er zit wel weer wat progressie in.

Ik doe al jaren aan gewichttraining en merk wel dat ik het schema wat aan moest passen qua volume , dus kortere sessies maar merkte wel dat mn hoofd leeg was na het trainen en me een stuk beter voelde. .....wandelen deed niets wat ik overigens wel doe. Intensiteit even een aantal weken wat lager gehouden maar zit nu weer op een 80 a 90 % en dat gaat prima!

Ik ben vorig jaar thuis komen te zitten met een burn-out. Ik heb een maand ziek op bed gelegen en kon nog geen aspirientje uit een een stripje drukken. Na enkele maanden ben ik begonnen met roeien bij fitness onder begeleiding van een coach. Ik heb er 1 keer aan getrokken en ik was weer terug bij af. Na een half jaar voelde ik mij iets fitter en ben ik weer fitness gaan proberen door de lichtste oefening te doen, een gewicht van enkele kilo's aangezien ik niet weer terug wilde vallen en dus rustig aan wilde opbouwen, en helaas, weer terug bij af. Na tien maanden voelde ik mij energiek en knapte eindelijk echt op, mocht ook wel na deze maanden. Ik ben met een vriend een mountainbike-route gedaan en dat ging eindelijk goed, wederom na thuiskomst kreeg ik weer dezelfde symptomen, misselijk, niet helder, erg moe en ik was weer terug bij af, al was deze minder heftig dus er zit vooruitgang in. Intensieve sport is gewoon niet mogelijk en ik hou het bij yoga, wandelen en kalm aan fietsen anders gaat mis. Het verschilt zeker per mens en in hoeverre je hebt doorgelopen met een burn-out maar mijn ervaring is absoluut niet sporten hoe frustrerend dit ook kan zijn. Wel veel blijven bewegen, natuur in en ontspanning blijven zoeken.

Sporten geeft mij juist wel energie. Ik ga 2 maal per week een uur naar de sportschool. Fietsen, crosstrainer en wat krachtoefeningen. Daarna ben ik lichamelijk moe maar dat voelt goed.

Door tegen een burnout aan te zitten merk ik dat ik nu in 3 weken er nog niet echt uit ben. Logisch wat je in jaren opbouwd heelt niet in 3 weken. Wat ik heel moeilijk vind is een keuze maken in wel 2 dagen te blijven werken( mijn klachten komen daar niet van) om in het arbeidsproces te blijven of totale rust en doen wat ik aankan. Is niet veel grrrr. Ben bijna in staat om niet te herstarten met mijn yogalessen omdat mijn lichaam niets wil. Werken geeft mij energie dat zeker maar 2 lange dagen slurpen mijn opgevulde batterij weer snel helemaal leeg. Ik merk terwijl ik dit schrijf : dat de confrontatie met mijzelf om toe te geven en echt rustig aan te doen door faal/ schuldgevoel ontbreekt.

wat een herkenning. Ik dacht na 7 weken thuiszitten en nu ga ik weer naar mn fitness training en weer hardlopen. Ik merkte echter dat ik niet relaxed was maar juist uitgeput niet kon slapen na het sporten etc. Ben nu gaan wandelen, dat gaat gelukkig wel goed!

Wat bij mij goed werkt is de afwisseling van lekker fietsen op mijn elektrische fiets, wandelen, zwemmen en Tai Chi. Dit alleen als mijn lijf het aan kan. Elke dag een extra middagslaapje. Langzaam komt er wat energie terug en voel ik mij beter. Geduld is een schone zaak, daarnaast anders gaan eten. Zie bijvoorbeeld Het energieke vrouwen voedings kompas en Alles draait om je hormonen. Dit zijn boeken waarin je kunt lezen hoe je stofwisseling minder belast waardoor je je beter voelt en het is nog gezond ook. Verder veel loslaten wat je niet meer nodig hebt. Eenvoudig Leven! Veel succes allemaal.

Hoi kirsten, Ik zit nu 4 weken thuis en ben weer gaan hardlopen in de 3de week,dat ging sochtends goed 1 keer en de 2de keer was ik al moe na 3 min hardlopen. Nu ga ik lekker een stukje wandelen en dat geeft me rust in mn hoofd.Soms ga ik ook rustig een stukje fietsen,maar nog ervaar ik dat ik af en toe weer teveel doe. Dan ben ik zo moe dat ik niet goed kan slapen.

.Het begon vorig jaar , ik crossfitte heel veel deed ook nog aan voetbal ,drukke baan en jonge kinderen.Doordat ik het heel druk had sliep ik ook nog eens niet veel maar goed na wat bakken koffie en een hele kast vol met vitaminepreparaten hield ik mezelf lekker scherp.Tot een moment waarbij ik me raar begon te voelen , ik dacht het zal wel stress zijn dus ik ben nog harder gaan sporten , ik merkte ook dat ik steeds minder sliep.totdat ik dacht dat ik het aan Mn hart had ik naar het ziekenhuis eerste hulp en daar vroegen ze ,meneer heeft u last van stress ? Ik natuurlijk ik zal niet weten waarvan , ik dacht ook echt dat ik geen stress had. Dus een kastje mee naar huis gehad en Mn hart laten monitoren niks mee aan de hand natuurlijk.Omdat ik bijna helemaal niet meer kon slapen , steeds als ik in slaap viel kreeg ik een adrenalinestoot hebben ze me daarna antipsychotica gegeven , nu slik ik nog een halve pil daarvan en wat Rhodiola.Nu hoor ik van mensen met een burn out dat het stress systeem ontregeld is en dat dat langzaam weer moet herstellen. Bij mij helpt het wel om wat te bewegen maar heel rustig aan en dat valt echt tegen zeg , vorig jaar was ik nog een afgetrainde sportman daar is nu niet veel meer van over. Mijn psychosomatische fysio heeft gezegd dat ik niet in Mn adrenaline mag komen dus rustig aan moet doen en daar heeft hij ook gelijk in. Wandelen gaat prima in het begin kon ik niet eens yoga aan en ik heb me een keer laten verleiden om te gaan squatten en dan ben ik gelijk weer terug bij af. Ik kan die nacht niet meer slapen van de adrenaline die maar niet uit Mn lijf wilt gaan en ben daardoor de volgende dag en dagen daarna erg overprikkeld. Dus tot nu toe nog rustig aan doen , en als ik wil joggen Mn hartslag niet boven de 130 laten komen. Hopen dat ik ooit nog herstel hiervan want soms dan heb ik geen hoop meer

Ik zou er momenteel niet over na moeten denken Om te sporten Mijn benen hebben mij weken lang amper gedragen Ik loop nu wat beter ..maar korte stukjes... Ik ben al snel doodmoe

Bij mij sinds kort overspannen vast gesteld ik ben altijd bezig bijtje met adhd die overal rond stuiterd. Nu lig ik vooral de DVDs grijs te draaien op de bank. Gelukkig ben ik verplicht om naar buiten te gaan door me trouwe viervoetertje. Alhoewel mevrouw zwaar beweging te kort komt. De dagen dat het goed gaat ga ik dan ook wel trainen met haar en doe ik het tot waar ik het aankan. Ook deed ik geregeld pakwerk dit is stil komen te liggen. Afgelopen training heb ik me eigene hind even aan de kant gelegd en het pak aan gedaan voor 1 hond om toch even te proberen om te kijken hoe het gaat gevolgd 2 dagen uitgeblust plat gelegen en de binnenkant van me ogen gezien. Dus 5 honden achter elkaar volledig programma zit er voorlopig nog niet in. Hier baal.ik enorm van liefst wil ik dit gewoon weer oppakken. Maar weet dat ik het voorlopig nog rustig aan zal moeten doen. En het bij de wandelingen en af en toe trainen met de hond blijft.

Klopt helemaal Kirsten! Gewoon rustig aan met bewegen; wandelen met mijn honden, yoga, fietsen. Heel belangrijk om regelmatig 'stil' te worden in hoofd. Bij jezelf naar binnen gaan. De buitenwereld even laten voor wat ie is. Veel de natuur in of rustig in (moes)tuin bezig zijn (niet in winter ;-) Groetjes Marlies

Hoi, Sinds begin januari is bij mij ook een burn-out geconstateerd. Het advies van de huisarts blijf werken (ik werk 4 dagen) ga 2x in de week sporten en 2x in de week wandelen. Hoe dan? de energie is er niet. inmiddels ben ik gesloopt, sport 1x een half uur en heb ik met veel tegenwerking komende 2 weken vrij. Dan vind ik misschien de energie weer om te wandelen.

Ik sport wel eigenlijk, ik hou daarbij mijn hartslag in de gaten dus inderdaad niet te intensief, maar het helpt mij ontzettend. Ik wandel ook veel, mijn horloge verteld mij per dag hoe het gaat en daar pas ik het op aan. Als ik toegeef aan slapen, zitten en weinig doen krijg ik dat wattengevoel veel meer in mijn hoofd. Genoeg water drinken helpt me trouwens ook, weinig koffie en geen alcohol. Ik merk dat stress zoveel van je lichaam en je gezondheid vergt dat bewust goed zorgen voor jezelf mij een beter gevoel geeft.

Ik heb met de bedrijfsarts afgesproken 2x per week een uur te sporten. In de praktijk is dit voor mij veel te lang na een half uur ben ik uitgeblust. Dus pas het aan, mijn favoriet is hardlopen, ga rustig lopen de tijd maakt niet uit en loop niet verder dan 3 km en dit gaat erg goed en geeft voldoening. Ook fijn om mijn hoofd even een beetje leeg te hebben. Het korte lontje dat ik heb kan ook even tot rust komen en door het lopen zelfs gewoon even kunnen ontspannen. Dit door de concentratie op iets anders. Wat voor mij goed werkt. Valkuil is wel dat ik daarna niet teveel hooi op mijn vork moet nemen. Gewoon daarna lekker douchen en niks doen. Werkt goed voor mij en daardoor stapjes vooruit. En heb ik helemaal geen zin om te lopen dan ook goed dan verschuif ik het een dag. Dit is normaal gesproken voor mij not done. Maar moet de controle toch proberen te laten vieren, dit valt zeker niet mee.

Sorry voor de fouten ,ik ben franstalig. Ik ben al ondertussen 5 maanden thuis. Elke keer dat ik iets anders doe dan wandelen loopt het fout. Ik voel mij de dag zelf en de dag erna ziek....heel frustrerend. Ik ben bvb gisteren gaan uitwaaien aan de zee maar de wind en de koud hebben me blijkbaar veel energie gekost. Vandaag ben ik weeral in mijn zetel blijven liggen. Aanvaarden dat het voor het moment maar gewoon wandelen is zeker:-( Zot dat het lichaam u zou in de steek kan laten

Hallo Kirsten, Ik ben weer beginnen met krachttraining. Nog geen cardio want dat vind ik te vermoeiend en ik fiets ook naar de sportschool dus dat doe ik prima. Ik merk dat ik mentale kracht krijg door mezelf in te spannen met gewichten. Dat vind ik wel fijn en dan de muziek erbij is helemaal lekker. Groeten Helma van Zwol

Sinds een maandje heb ik een burn-out. In het begin dacht ik weer om te gaan fitnessen. Ik dacht daarmee mijn conditie te verbeteren. Ik kwam hiermee bedrogen uit, want ik was daarna helemaal leeg en voelde me een paar dagen ziek. Ik houd nu rust. Ik doe nu dingen die me ontspannen en ga nu 2x per dag 10 minuten een stukje lopen. Met kleine stapjes verleg ik mijn grenzen en hoop ik steeds meer te kunnen doen. Wel moet ik hierbij heel goed naar mijn lichaam luisteren en zoek ik dingen die me ontspanning geven. Ik weet dat het wel goed komt als ik maar niet te veel doe.

Monique, Dankjewel voor je reactie en het delen van je ervaring. Luisteren naar je lichaam is heel belangrijk.

Vorig jaar heb ik een burn out gekregen en daarbij ook veel lichamelijke klachten, waaronder pijn. Ik ben van nature geen sporter (lees: "hahahaha! ik en sport...) en besloot uiteindelijk te gaan wandelen. Na een aantal dagen en rondjes rond de rivier waar ik woon merkte ik op dat de pijn minder werd en mijn hoofd rustiger. Ook begon ik ontspanningsoeffeningen te doen in de vorm van yoga. Na ruime een jaar merk ik dat beiden me nog erg veel rust en heil brengen, wel merk ik op dat het erg makkelijk is om in mijn "oude" patroon te zakken en na een dag werk op de bank te ploffen zonder mijn rondje te lopen. Hiervoor moet ik dan binnen een aantal dagen ook betalen met veel pijn waardoor ik weer erg op de feiten gewezen wordt. Denk aan je lichaam en aan je geest... beiden hebben zorg nodig...

Ik ben nu 5 wk overspannen thuis. Ik ben lid van een sportschool vlakbij. 2 wk geleden was ik er, toen had een jongen zijn eigen muziek op staan, ik kon dat op dat moment niet hebben... Heb toen mijn abonnement tijdelijk stop laten zetten vanaf 1 aug. Tot die tijd volg ik daar 1 yoga les in de week en doe ik yoga ook nog ergens anders. Ik heb me aangemeld voor een yoga-weekend! Daar heb ik echt zin in! Maar eerst nog 3 wk met mn gezin op vakantie. Ben ook al 2x gaan wandelen. De eerste keer voelde ik dat er andere energie mn lichaam in kwam. Ik hoop dat gauw weer te voelen...

Hallo kirsten Ik schrik mij rot van jou bericht terwijl ik dacht dat ik er juist goed aan dee om lekker te gaan sporten ( krav maga ) . Hoe nu verder te gaan ? De sport is nu niet iets wat ik op wil geven omdat ik in een burn out zit .

Hmmm controversiele titel :-) Maar inderdaad dit verschilt per persoon en per energielevel. Een 6 weken crossfit challenge heeft mij juist wat richting en voldoening gegeven aan mijn dagen thuis.

Eerlijk gezegd schrok ik een beetje van deze titel. Nadat ik het artikel beter had gelezen begreep ik het wel wat beter en snap ik beter waar je op doelt. Het is zeker niet goed om te blijven door sporten terwijl je lichaam aan geeft dat je rustig aan moet doen. Ik ben het dan ook volledig ermee eens dat je altijd moet luisteren naar je lichaam en bij een burn-out een stuk rustiger aan moet doen!