Laatst las ik ergens "Verwachten doet pijn. Verlangen doet leven." En dat kwam zo bij me binnen.
Lange tijd dacht ik namelijk dat het beter was om niets te verlangen. Dat het beter was om alles in mijn leven te accepteren zoals het was. Daarmee doofde ik alleen mijn innerlijke vuur.
Ik stond op, ging naar werk, at alleen of met vriendinnen en ging weer naar bed. Datzelfde riedeltje deed ik de volgende dag weer. En de dag daarna, en de dag daarna enzovoorts.
Hoe langer ik dit deed, hoe meer ik mijn verlangen naar vrijheid onderdrukte. Hoe langer het duurde, hoe meer ik me opgesloten voelde in mijn leven.
Tot ik (inmiddels bijna 12 jaar geleden) in een burn-out terecht kwam. Toen moest ik dingen wel anders doen. Ik kon fysiek en mentaal niet op dezelfde voet verder. Mijn burn-out was letterlijk en figuurlijk mijn wake up call. En daar ben ik nog iedere dag dankbaar voor!
Want al die tijd probeerde ik zo min mogelijk van het leven te verwachten. Sinds ik durf te luisteren naar wat ik vanbinnen echt wil. Wat mijn innerlijke stem me aangeeft, zet ik de stappen die goed voor me zijn. Die bij mij passen. En waar ik dus echt heel erg gelukkig van word!
Wat ik je wil meegeven is: Laat verwachtingen los en luister naar jouw verlangens. Die zetten je op het pad van je beste leven, let maar op! Onthoud dat en onderneem actie wanneer je er klaar voor bent. Ik sta met een team van coaches door heel Nederland voor je klaar! Je vindt ze via de link hieronder.
