Voor mijn burn-out deed ik praktisch alles voor een ander
Zelfs als dat ten koste ging van mezelf en ik er eigenlijk geen energie voor had. Iemand helpen met verhuizen? Prima, ik help wel een dagje. Theetje drinken op een terras en praten over liefdesproblemen? Natuurlijk, ik sta voor je klaar. Even een uurtje sparren met collega’s over die ene klant? Geen probleem, ik denk graag mee.
Totdat ik letterlijk omviel en mijn lampje uitging.
Pas toen leerde ik naar mezelf kijken. Dat alles doen voor de ander niet altijd het beste is voor jouzelf. Dat je eerst moet leren voor jezelf zorgen. En dat je dan pas voor iemand anders kunt zorgen.
Natuurlijk moet je je soms aanpassen in relaties. En natuurlijk wil je anderen helpen en er voor ze zijn. Maar niet (meer) ten koste van mezelf.
Deze fout maakt (bijna) iedereen!
Als ik nu voel dat mijn energie op is, dan geef ik dat aan. Of als ik zie dat ik een volle agenda heb, dan houd ik de rest van de week vrij.
Af en toe even niks. Rust in mijn hoofd. Rust in mijn lichaam. Het zorgt dat ik er weer tegenaan kan.
Tegenwoordig weet ik erg goed wat wel en niet goed voor me is. Maar daarvoor moest ik dus wel eerst omvallen en mijn grenzen leren kennen.
Merk jij dat je hier ook tegenaan loopt? Wil je stoppen met over jouw grenzen heen gaan en starten met zorgen voor jezelf? Hoe eerder je voor jezelf en jouw grenzen leert zorgen, hoe beter!
Meer informatie vind je via deze link.
Tot snel je bent het waard.
